Statuetka Wojciecha Samarzewskiego to odznaczenie, które powstało z myślą o rzemieślnikach i przedsiębiorcach, oraz przedsiębiorstwach, które w znaczący sposób zasłużyły się dla lokalnej społeczności oraz miejscowości w naszej gminie. Nagroda po raz pierwszy została przyznana w tym roku i uhonorowany został nią Spółdzielczy Bank Ludowy w Skalmierzycach. Inicjatorem, a zarazem organem przyznającym jest Stowarzyszenie Rzemieślników i Przedsiębiorców „Skalmierzyce”. Pomysł przyznawania wyróżnienia w postaci statuetki zrodził się w zarządzie Stowarzyszenia i dzięki prezesowi oraz wiceprezesowi został wprowadzony w czyn.
Od ponad 100 – lat na naszej ziemi działa Stowarzyszenie Rzemiosła i Przedsiębiorczości, które zrodziło się w środowisku skalmierzyckim skupiając w swych szeregach grono rzemieślników, kupców i przedsiębiorców. Spośród licznego grona członków tej społeczności zrodziło się wielu aktywnych działaczy, społeczników, obrońców ojczyzny a przede wszystkim rzetelnych rzemieślników, którzy poprzez sumienną pracę pomnażali dobro swych rodzin i całej naszej społeczności. Osiągnięcia i rozwój skalmierzyckiego rzemiosła nie byłby możliwy gdyby na drodze twórczej działalności nie znaleźli się także ludzie wielkiego serca, życzliwi i otwarci na wszelką pomoc i pracę dla dobra ogółu. Dostrzegając na przestrzeni wielu lat niezwykłe zaangażowanie wielu dobroczyńców, którzy otwartą i szczerą dłoń wyciągali z pomocą dla znacznego grona skalmierzyckiego rzemiosła, zarząd stowarzyszenia zapragnął w sposób symboliczny wyróżnić i podziękować tym, którzy są życzliwi dla drugiego człowieka i w miarę swych możliwości spieszą ze wsparciem i pomocą. W gronie zarządu stowarzyszenia zrodziła się myśl ufundowania wyróżnienia, którego symbolem byłaby statuetka niezwykłego człowieka, człowieka wielkiego kunsztu i przedsiębiorczości korzeniami rodzinnymi wrosłego w ziemię skalmierzycką. Taką wzorcową postacią mógł pozostać nie ktoś inny niż arcymistrz krawiectwa polskiego a zarazem społecznik i działacz narodowy – Wojciech Samarzewski
Patronem Statuetki jest Wojciech Samarzewski, nie każdy wie ale jest to postać związana ze Skalmierzycami.
Wojciech Samarzewski urodził się w Skalmierzycach w dniu 13 kwietnia 1876 r. z rodziców Stanisława Samarzewskiego i Maryanny z Pawlaczyków. Naukę szkolną rozpoczął w miejscowej szkole i kontynuował ją wraz z nauką rzemiosła krawieckiego w pobliskim Ostrowie. W roku 1895 uzyskał tytuł czeladnika krawieckiego i w poszukiwaniu pracy trafił na Śląsk do Królewskiej Huty dziś miasta Chorzów. Tam udało mu się założyć własny zakład krawiecki a w roku 1901 zdał egzamin mistrza krawieckiego. Rozwój zakładu krawieckiego zatrudniającego też pracowników, czeladników i uczniów nie kolidował z niezwykle czynnym życiem społecznym mistrza Wojciecha. Już od najmłodszych lat związał się z Towarzystwem Gimnastycznym „Sokół” oraz Towarzystwem Młodzieży Polskiej. Był działaczem Banku Ludowego w Królewskiej Hucie a także Górnośląskiego Towarzystwa Przemysłowców. Był założycielem jedynego na Śląsku polskiego stowarzyszenia rzemieślniczego noszącego nazwę Towarzystwo Samodzielnych Polskich Krawców. W okresie I wojny światowej został wcielony do pruskiej armii i walczył min. pod Verdun. Po zakończeniu wojny powrócił do Królewskiej Huty rozwijając warsztat krawiecki tworząc jednocześnie spółdzielnie krawieckie. Był działaczem plebiscytowym w okresie walki o polski Śląsk. W roku 1919 założył Spółdzielnię Krawiecką pod nazwą „BYT” a także Spółdzielnię Spożywców. Udzielał się także w zarządzie Śląskiego Związku Samodzielnych Rzemieślników. Na terenie całej Polski organizował kursy i szkolenia krawieckie poświęcając się szczególnie działalności wydawniczej publikując wiele pozycji z kręgu mody i nowoczesnego krawiectwa. Przez wiele lat pełnił funkcję egzaminatora w Izbie Rzemieślniczej w Katowicach. Wśród licznie wydawanych pozycji książkowych znajdujemy m in. pismo specjalistyczne „Odzież”- będące podręcznikiem szkoleniowym dla krawców. Jest autorem podręcznika „Nowoczesnego Kroju i Szycia”. Publikował także pozycje z dziedziny mody i nowych trendów krawiectwa. Prowadził Dom Wysyłkowy sukna „Textyl” w Katowicach. Niezwykle trudno było mu się odnaleźć w realiach po II wojnie światowej kiedy mimo ograniczeń starał się angażować w rozwój polskiego krawiectwa. Zmarł w dniu 2 października 1966 r. w Zabrzu a pochowany został na cmentarzu w Chorzowie gdzie spędził większość swojego życia. Dziś pamięć tej postaci uosabiać będzie statuetka przyznawana ludziom i podmiotom wyciągającym życzliwą dłoń dla drugiego człowieka
W roku bieżącym minie 113 lat od chwili gdy w Domu Katolickim parafii św. Katarzyny odbyło się zebranie założycielskie Spółdzielczego Banku Ludowego w Skalmierzycach. 31 lipca 1910 roku 30 członków założycieli z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Jana Piotrowicza podpisało statut banku określający zasady działalności pierwszej na ziemi skalmierzyckiej instytucji, której celem było nie tylko wspieranie finansowe udziałowców ale przede wszystkim walka z napływającym żywiołem niemieckim przejmującym liczne dobra ziemskie a wspieranym przez pruską Komisję Kolonizacyjną. W pierwszym powołanym Zarządzie i Radzie Nadzorczej reprezentowani byli członkowie z różnych stanów i zawodów. Na czele banku stanęli miejscowi duchowni – ks. Jan Piotrowicz, wikariusz ks. Franciszek Wolski, ziemianie Wincenty i Jan Niemojowscy, miejscowi gospodarze a także dość liczne grono sfery kupieckiej i rzemieślniczej różnych zawodów. W ciągu kolejnych lat, w których systematycznie rozwijała się działalność banku w kierownictwie tej instytucji udzielali się członkowie skalmierzyckiego rzemiosła. Byli to kowale, piekarze, kupcy, młynarze, krawcy czy miejscowi oberżyści. Siedziba Banku Ludowego, którego działalność oparta była na ideach spółdzielczych wypracowanych przez czołowych działaczy wielkopolskiego ruchu spółdzielczego, była też ostoją skalmierzyckiego zrywu powstańczego w roku 1918, a liczni członkowie banku brali czynny udział w wyzwoleniu Skalmierzyc i okolicy spod jarzma pruskiego. Już od początku działalności bankowców przyświecała im idea wspierania miejscowych włościan w rozwoju ekonomicznym swoich gospodarstw a także pomocy grupie rzemieślniczej w powstawaniu i rozwoju miejsc pracy, której efekty stanowiły o rozwoju ekonomicznym całej okolicy. Skalmierzycki Bank Ludowy trwał i realizował swoje zadania w jakże często trudnych warunkach ekonomicznych wynikających ze stanu ekonomicznego polskiej gospodarki, na co miały wpływ wydarzenia dwóch wojen światowych, kryzysy ekonomiczne czy załamania polskiej gospodarki. Z tych jakże trudnych kryzysów bank potrafił wyjść i rozwijać swą działalność niezależnie od zawirowań politycznych czy ekonomicznych. Szczególnie w ostatnich latach transformacji ustrojowej i całkowitej przebudowie gospodarczej Polski w wyniku podjęcia pozytywnych działań bank nie zakończył swej działalności ale wręcz przeciwnie rozwinął ją i stał się znaczącym podmiotem sfery bankowości+ w naszym regionie. Licznie rozwijające się punkty obsługi klientów, szeroka gama usług finansowych a także szacunek do klienta stanowią o pozytywnym odbiorze naszego banku przez miejscowe społeczeństwo. Podstawowym zadaniem SBL jest działalność finansowa oraz obsługa licznego grona członków poprzez szeroką ofertę swych usług. Od wielu już lat dostrzegana jest przez miejscowe społeczeństwo także działalność filantropijna zarządu banku. Z wypracowanych zysków corocznie liczne grono czynników społecznych korzysta z pomocy finansowej banku skalmierzyckiego. Wiele inicjatyw społecznych , klubów sportowych, stowarzyszeń czy szkół może liczyć na sponsoring Banku Ludowego i tylko wiedzą samego zarządu jest zasięg i wysokość wielu akcji i dzieł wspieranych finansowo przez nasz skalmierzycki bank. Dziś więc po ponad 100-letniej historii banku stał się on dla naszego środowiska znaczącym czynnikiem nie tylko działalności finansowej ale także lokalnym wsparciem wielu pożytecznych dzieł i inicjatyw.
W opracowanej monografii banku napisano iż „ Wielopokoleniowa tradycja jest jednym z fundamentów dzięki, którym bank trwa. Godne podkreślenia jest również wielkie przywiązanie skalmierzyckich spółdzielców bankowców do wartości patriotycznych i narodowych.”
źródło informacji i zdjęcia udostępnili – Grzegorz Wojciechowski i Konrad Jędroszka
