Ideą przyświecającą powstaniu 1926 r. Towarzystwa Śpiewu Lutnia w Biskupicach Ołobocznych było krzewienie pieśni, głównie polskiej pieśni patriotycznej i religijnej. W czasie dominacji propagandy komunistycznej po II wojnie światowej Towarzystwo podobnie jak inne organizacje społeczne przymuszane było do popularyzacji kultury pseudo patriotycznej o charakterze socjalistyczno-marksistowskim. Jak zapoznamy się później z protokolarzy oraz wspomnień, mimo to Towarzystwo w sposób skuteczny zachowało charakter chrześcijański. Ze wspomnień przedwojennych jak również powojennych dowiadujemy się, że oprócz słowa śpiewanego bardzo ważne było słowo mówione. Poematy, wiersze czy przedstawienia były nieodzowną częścią działalności Towarzystwa. Lata 60-te XX wieku przyniosły rozkwit działalności teatralnej. Wybudowanie Sali Wiejskiej w1963 roku zwanej wtedy Salą Gromadzką umożliwiło Towarzystwu Śpiewu Lutnia działanie na arenie teatralnej, bowiem do tego czasu borykało się z problemami lokalowymi. W listopadzie 1963 roku dobyło się oficjalne otwarcie Sali Gromadzkiej przy wydatnym udziale członków Stowarzyszenia.
Już w styczniu 1964 roku ówczesny prezes Józef Mielcarek zaproponował przygotowanie przedstawienia pt. Ułan i Młynarka. W marcu tego roku wybrano komitet w składzie : Józef Mielcarek ,Julian Sztukowski , Tadeusz Rosa, Ryszard Długiewicz , Antoni Widyński, Krystyna Stasiak, Szkudlarek, Rosiak, Stodolny Bernard, Stodolny Franciszek., Połczyńska Maria, Kaczmarek Jan. Przedstawienie odbyło się w pierwszy dzień Wielkiej Nocy o godzinie 15:00 – dla dzieci, a 16:30 dla dorosłych. Udział był płatny.
Na Święta Bożego narodzenia 1964 roku przygotowano przedstawienie „ Dziewczę z chaty za wsią” Do komitetu organizacyjnego weszli : Antoni Widynski, Leon Nowacki, Kazimiera Stasiak, Hipolit Kwiasowski, Wanda Stodolna, Ryszard Długiewicz i Jan Marczak.
Z protokołu Walnego Zebrania Towarzystwa Śpiewu Lutnia z dnia 31 stycznia 1965 roku dowiadujemy się, że w 1964 roku oprócz wcześniej wymienionych sztuk teatralnych wystawiono również przedstawienie „Zaloty”. Przykro nam, ale nie odnotowano jednoznacznie w kornikach nazwisk aktorów amatorów ani reżysera, być może były to te same osoby , które wzięły udział w następnych przedstawieniach. Bowiem na Święta Bożego Narodzenia w 1965 przygotowano sztukę
„Krakowiacy i Górale” Wojciecha Bogusławskiego w reżyserii Franciszka Krupy, w przedstawieniu wzięli udział : Bronisław Czaja, Sobczak Tadeusz, Gmerek Irena, Nowacki Jan, Kwiasowska Irena i inni.
W protokolarzach zapisano: … Przedstawienie „Krakowiacy i Górale” musi, mimo istniejących trudności być wystawione w okresie Świąt Bożego Narodzenia. Dlatego należy dobrać i obsadzić brakujące role krakowianek i góralek. Po dyskusji ustalono, że role odtworzą : Wolniaszek Helena, Dutkowska Aurelia, Wawrzyniak Janina i Braun Maria. O stroje do przedstawienia zobowiązał się zadbać Wolniaszek Stanisław , o zezwolenie zaś druh Sztukowski Julian. Kasa obsadzona będzie druhami Wolniaszek Stanisław, Widyński Antoni oaz Mielcarek Józef. Posiłek dla aktorów przygotuje Ratajczyk Maria. Dochód z przedstawienia i zabawy które odbywały się tego samego dnia wyniósł 2000 złotych.
Kolejna sztuka teatralna „Śluby Panieńskie” – Aleksandra Fredry w reżyserii Franciszka Krupy wystawiona została w lutym 1967 roku. W przedstawieniu udział wzięli : Jan Nowacki, Leon Nowacki, Bronisław Czaja, Czempiński Czesław, Irena Gmerek, Irena Kwiasowska i Krystyna Stasiak.
Na drugi Dzień Świąt Wielkiej Nocy w 1969 roku wyznaczono termin premiery kolejnej sztuki teatralnej pt „Ten Głupi Franek”. Podobnie jak poprzednio reżyserem był Franciszek Krupa, w przedstawieniu udział wzięli min.: Nowacki Jan ,Kwiasowska Irena , Sobczak Teresa , Czempiński Czesław , Ratuszny Kazimierz
Po przedstawieniu odbyła się zabawa taneczna.
Przedstawienie sztuki pt. „Żabusia” Gabrieli Zapolskiej to kolejne udany spektakl aktorów amatorów Towarzystwa Śpiewu Lutnia. Reżyserem sztuki jak poprzednio był Franciszek Krupa, w spektaklu wystąpili min. : Jan Nowacki , Teresa Sobczak, Jan Wancyk, Irena Kwiasowska. Podobnie jak poprzednie spektakle , premiera odbyło się na Sali Wiejskiej w czasie Świąt Wielkiej Nocy 1970 r.
Niestety było to już ostatnie przedstawienie teatralne związane z Lutnią,
mimo wysokiego poziomu gry aktorskiej , profesjonalnej garderoby i scenografii po prostu coś się wypaliło zwiastując nadchodzący schyłek działalności całego Towarzystwa Śpiewaczego Lutnia, które zawiesiło swoją działalność w 1974 roku. Niestety zabrakło jednego roku do obchodów 50-lecia powstania i bogatej działalności tej wspaniałej organizacji.
Grzegorz Wojciechowski
Przedstawiamy teksty oraz wiersze Franciszka Krupy
Redaktor:
Monika Kaczmarek – Redaktor portalu BiskupiceOloboczne.pl oraz max-dywanik.pl
